విషాద మాధుర్యం

ఒక్కోసారలా ఉత్తినే ఆకాశానికేసి చూస్తున్నప్పుడుపిట్ట ఒకటి వచ్చి ఎదుట వాలుతుందిగాలికీ గాలికీ నడుమ జరిగిన రహస్య సంభాషణలేవోరెక్కల భాషలోకి పెట్టి చెవిన పడేస్తుందిఒక్కోసారలాఉత్తినే కాళ్ళు జారాడేసి సంద్రపు తీరాన...

అప్పుడప్పుడుసమయం రాతిగోడయై నా చుట్టూ దడి కడుతుంది నేనికపూర్తిగా తన సొంతమని నిశ్శబ్దపు పాటలు పాడుతుంది కొత్తదారి మల్లకుండ జ్ఞాపకాల జోలపాట పాడుతుందితన నుండి తప్పుకు పోనివ్వకుండా కాసిన్ని కరకు రంకెలూ వేస్తుంది...ఒంటరితనమో...